پوسیدگی دندان در کودکان و پیشگیری از آن

دلیل شایع ایجاد کننده پوسیدگی دندان در کودکان به خواب رفتن کودک همراه با شیشه شیر است. شیر یا آبمیوه داخل شیشه شیر در طول شب در تماس با دندان ها قرار گرفته و محیط مناسبی را برای فعالیت باکتری ها ایجاد می کند.باکتری های ایجاد کننده پوسیدگی دندان، قند موجود در شیر یا سایر مواد غذایی را مصرف کرده و ایجاد اسید میکنند. اسید حاصل شده به مرور زمان مواد سخت معدنی دندان را حل کرده و موجب پوسیدگی دندان می شود.
عادات غذایی ناسالم هم به ایجاد پوسیدگی دندان در کودکان کمک می کند.مکیدن طولانی مدت آبنبات و خوردن تنقلات حاوی قند به میزان زیاد و مهمتر از آن به دفعات زیاد نقش مهمی در ایجاد پوسیدگی در دندان های شیری کودکان دارد.

چگونه از پوسیدگی دندان کودکان پیشگیری کنیم؟

برای جلوگیری از پوسیدگی دندان کودکان نباید اجازه داد که کودک با شیشه شیر حاوی شیر،آبمیوه یا هر ماده غذایی حاوی قند به خواب برود. اگر کودک شما عادت دارد با شیشه شیر به خوب برود و این به خوابیدن او کمک می کند، تنها از آب استفاده کنید.
در ضمن بهتر است نوشیدن شیر یا نوشیدنی های شیرین و حاوی قند به درازا نیانجامد. کاهش این زمان موجب کاهش تماس قند با دندان ها و کاهش خطر ایجاد پوسیدگی در دندان های کودکان می شود.به همین دلیل در صورت امکان استفاده از فنجان بهتر از شیشه شیر است.
هر روز دندان های کودک خود را مسواک کنید و نخ دندان بکشید.مواد غذایی حاوی اسید از جمله آب مرکبات مینای دندان را تضعیف کرده و دندان کودک را مستعد به پوسیدگی می کند.ضروری است کودک شما در طی سال اول تولد توسط متخصص دندانپزشکی اطفال معاینه شود.
لازم است دندان کودک خود را با مسواک نرم حداقل روزی ۲ بار و همینطور بعد از خوردن مواد غذایی شیرین مسواک کنید.به هیچ وجه از خمیر دندان های حاوی فلوراید برای مسواک زدن دندان های کودک با سن کمتر از ۲ سال استفاده نکنید.استفاده از خمیر دندان های حاوی فلوراید باید تا زمانی که کودک توانایی خارج کردن و قورت ندادن خمیر دندان را از دهانش بدست آورد به تعویق بیافتد.برای مسواک کردن باید حداقل ۲ دقیقه زمان صرف شود.

اهمیت دندان های شیری در کودکان

دندان های شیری از شش ماهگی شروع به روییدن کرده و در حدود دو و نیم سالگی رویش آن ها کامل می شود. مینای دندان های شیری نسبت به دندان های دائمی مواد معدنی کمتری داشته و به این سبب نسبت به تشکیل پوسیدگی مستعد تر هستند. دندان های شیری نقشی ضروری در جویدن و یادگیری تکلم و صحبت کردن کودک دارند. جویدن کافی غذا مرحله اول در هضم و جذب کامل غذاست که این مهم با داشتن دندان هایی سالم ممکن است، مخصوصا در کودکان که به دلیل رشد سریع، نیاز به دریافت و جذب کافی مواد غذایی دارند. سوی دیگر داشتن مجموعه ای از تمام دندان ها برای یادگیری و تلفظ صحیح اصوات ضروری است. همچنین دندان های شیری نقش حیاتی در داشتن دندان های دائمی منظم در آینده که به شکل صحیح و ردیف در کنار هم قرار گرفته باشند، ایفا می کنند. اهمیت دندان های شیری در کودکان با توجه به این مطالب به خوبی آشکار می گردد. بسیار مهم و ضروری است تا از دندان های شیری به خوبی مراقبت شده و در صورت لزوم درمان شوند تا  از دست رفتن و کشیدن زودتر از موعد اتفاق نیفتد و این دندان ها بتوانند در سن و زمان طبیعی خود بیافتند. حفظ دندان های شیری تا زمان رویش دندان های دائمی که جایگزین آن ها می شوند، از بسیاری از مشکلات دندانی در آینده پیش گیری خواهد کرد. توجه به مراقبت های بهداشت دهانی و دندان کودک از اولین ماه های زندگی، پایه و اساس داشتن دندان های دائمی سالم در آینده است. علاوه بر رعایت بهداشت کافی، رژیم غذایی مناسب نقش کلیدی در سلامت دندانی دارد. مهمترین مساله در مورد نقش رژیم غذایی در سلامت دندانی، توجه به میزان و نحوه مصرف مواد قندی  و مواد غذایی حاوی آن از قبیل شیرینی و شکلات است. میزان مصرف مواد قندی و از آن مهم تر، تکرر و تناوب مصرف آن ها در طی شبانه روز بویژه از بعد از ظهر به بعد، باید به حداقل ممکن کاهش یابد.

دندان در آوردن نوزادان: علائم و نشانه ها

اگر چه بیشتر نوزادان به هنگام تولد دندان های قابل مشاهده ای در دهان ندارند، اغلب، دست کم دارای تعدادی دندان شیری در حال تکامل هستند که در حدود شش ماه پس از تولد قابل مشاهده خواهند بود.
در طول چند سال ابتدایی زندگی، تمام بیست دندان شیری ازمیان لثه ها رویش خواهند یافت. بیشتر کودکان تا سن سه سالگی تمام بیست دندان شیری خود را در دهان خواهند داشت.
در زمان رویش دندان ها، بعضی از کودکان ممکن است بهانه گیر، بی خواب و تحریک پذیر شوند، اشتهایشان را از دست داده و جاری شدن بیش از حد معمول  بزاق از دهان داشته باشتند. اسهال، نواحی قرمز روی پوست و تب در هنگام دندان درآوردن، طبیعی نیستند. اگر نوزاد در هنگام روییدن دندان ها تب یا اسهال داشته یا نا خوشی و تحریک پذیری او ادامه پیدا کند، به پزشک کودکان مراجعه کنید.
وقتی دندان رویش می یابد، ممکن است یک کیست رویشی روی لثه ایجاد شود. در نهایت دندان، این کیست را پاره کرده و از میان لثه رویش پیدا میکند. کیست های رویشی اغلب بدون ضرر هستند و باید اجازه داد خود بخود بهبود یابند.

کیست رویشی نوزاد

کیست یا هماتوم رویشی

لثه برخی کودکان در هنگام آغاز رویش دندان دردناک می شود. ماساژ ملایم لثه کودک توسط انگشت پاکیزه، یک قاشق سرد یا یک تکه گاز(حوله) مرطوب می تواند تسکین دهنده باشد. گاز گرفتن حلقه های مخصوص دندان در آوردن نوزادان هم می تواند کمک کننده باشد. دندانپزشک اطفال یا پزشک اطفال ممکن است توصیه به استفاده از پستانک، حلقه های مخصوص دندان درآوردن یا مواد مخصوص بی حس کننده لثه کند.
وقتی دندان ها شروع به درآمدن کردند، آنها را با یک مسواک با سر کوچک و دارای مو های نرم و مقدار کمی آب مسواک کنید تا از پوسیدگی آنها پیشگیری شود. تا قبل از سن دو سالگی، کاربرد خمیر دندان مگر با مشورت دندانپزشک کودکان، توصیه نمی شود. در هنگام استفاده از خمیر دندان، مخصوصا خمیر دندان های دارای فلوراید باید مراقب بود تا کودک خمیر دندان را نبلعد.
پس از رویش اولین دندان و نه پس از یک سالگی، برای معاینات دوره ای و مراقبت های پیشگیری، به دندانپزشک کودکان مراجعه کنید.

حلقه های مخصوص دندان درآمدن نوزاد

حلقه های مخصوص دندان درآوردن نوزاد

 

 

چگونه فیشور سیلنت یا شیار پوش از پوسیدگی دندان پیشگیری می کند؟

فیشور سیلنت

شیار پوش

به احتمال زیاد با عبارت مشهور پیشگیری بهتر از درمان است موافق هستید. بهترین مصداق این جمله در زمینه  سلامت دهان و دندان است. جلوگیری از آسیب دیدن دندان از طریق روش های پیشگیرانه همیشه نتایج بهتری از ترمیم کردن دندان ها به دنبال داشته، کم هزینه تر بوده و برای کودک نیز آسان تر است.
به عنوان نمونه فیشور سیلنت یا شیار پوش دندان یکی از اثر گذار ترین روش ها به منظور پیشگیری از شروع و یا حتی متوقف کردن پوسیدگی های اولیه است. گرچه به طور طبیعی شیارهایی روی سطح جونده دندان ها وجود دارد، ولی در بسیاری از مواقع عمق زیاد این شیارها و مدخل بسیار کوچک آنها موجب می شود حتی مسواک زدن مستمر هم قادر به تمیز کردن عمق آنها نباشد، جایی که به دلیل نازک بودن مینای دندان یا حتی در مواردی عدم وجود مینا، مستعد ترین بخش دندان به ایجاد پوسیدگی است.
همواره باکتری هایی در عمق شیار های دندان وجود دارند که از مواد قندی و نشاسته ای موجود در محیط دهان تغذیه می کنند. محصول جانبی این باکتری ها اسید هایی است که مواد معدنی ساختار دندان را در خود حل کرده و به مرور زمان ایجاد پوسیدگی میکنند. فیشور سیلنت یا شیار پوش دندان، با مهر و موم کردن شیارهای سطح دندان، از دسترسی باکتری های ساکن در عمق این شیارها به مواد غذایی مورد نیاز خود جلوگیری کرده و موجب نابودی و یا غیر فعال شدن آنها می شود. علاوه بر این، شیار پوش، سطحی صاف و صیقلی بر روی سطح دندان ایجاد می کند که موجب پاکیزه سازی راحت تر دندان می گردد.
اگر مساله هزینه مطرح نبود، ایده آل آن بود که همه دندان های آسیا، تحت فیشور سیلنت تراپی قرار می گرفتند. با توجه به موضوع هزینه و فایده، دست کم باید دندان هایی که به تشخیص دندانپزشک اطفال در معرض خطر پوسیدگی قرار دارند، هر چه سریع تر فیشور سیلنت شوند.
درمان فیشور سیلنت روشی محافظه کارانه بوده و چیزی از ساختار دندان حذف نمی کند. به علاوه انجام آن چندان زمان بر نبوده و نیاز به تزریق بی حسی موضعی نیز ندارد و با توجه به این موارد، انجام آن برای کودکان بسیار به جا و منطقی است.

شیار پوش

فیشور سیلنت

چگونه ترس و اضطراب کودکان از دندانپزشکی را کاهش دهیم

به همراه آوردن یک کودک ترسان و مضطرب به مطب دندانپزشکی، اغلب تجربه مشکلی برای والدین است. برای تخفیف و غلبه بر این مشکل، والدین کودک چه تمهیداتی را می توانند به کار برند؟ در اینجا به چند نکته اشاره می شود که می تواند به حل این مشکل کمک کند.

اضطراب کودکان از دندانپزشکی

با کودک خود صحبت کنید

صحبت کردن با کودک در مورد اضطراب او، نه تنها موجب می شود که او احساس بهتری پیدا کند، بلکه به شما کمک می کند تا ریشه و دلیل مشکل را بیابید. به عنوان مثال ممکن است همکلاسی او تجربه ناخوشایند و ترسناکی را در مورد ملاقات دندانپزشکی خود برای کودک شما نقل کرده باشد یا از طریق تلوزیون تصاویر ناراحت کننده ای را در مورد اعمال دندانپزشکی مشاهده کرده باشد. وقتی موضوع برای شما روشن شد، یک زمان مناسب را برای صحبت با کودک خود در این زمینه اختصاص دهید. سعی نکنید ترس او را کاملا بی مورد و کوچک و بی اهمیت جلوه دهید، اجازه دهید بداند که او را درک می کنید. می توانید تجربه خود از ترسی که قبلا و هنگامی که در موقعیت مشابه او احساس کرده بودید را با او در میان بگذارید. این یک روش عالی برای ایجاد اعتماد بین شما و کودک است و موجب می شود تا او با شما همراهی بیشتری داشته باشد.

به موضوع شکل و جنبه خانوادگی دهید

اختصاص یک وقت ویزیت دندانپزشکی برای یکی از والدین یا یکی از خواهر و برادر ها، همزمان با ویزیت دندانپزشکی کودک، موجب می شود که او احساس کند تنها نیست. کودکان اغلب تمایل دارند از رفتار خواهر و برادر بزرگتر خود الگو برداری کنند و سعی می کنند شبیه آنها باشند. اجازه دادن به کودک برای تماشای خواهر و برادر خود در حالی که روی صندلی دندانپزشک نشسته و دندانپزشک اطفال او را معاینه می کند، اعتماد به نفس لازم را به او می دهد و زمانی که نوبت او فرا رسید، او برای نشستن روی صندلی دندانپزشکی از سوی شما و خواهر یا برادر خود تشویق خواهد شد.

خونسرد و آرام باشید

این موضوع ثابت شده است که کودکان اضطراب والدین خود را درک کرده و این اضطراب به آن ها منتقل می شود. هنگامی که در مورد وضعیت دندان های کودک خود و لزوم مراجعه به دندانپزشک اطفال با او یا فرد دیگری صحبت می کنید و همینطور در روز ملاقات دندانپزشکی و هنگام صحبت با دندانپزشک کاملا خونسرد بوده و معمولی رفتار کنید و از به کار بردن کلماتی که اضطراب کودک را بر می انگیزد و یا حاکی از نگرانی شما است خود داری کنید. در هنگام ویزیت دندانپزشکی و هنگامی که کودک روی یونیت دندانپزشکی نشسته است، با کودک صحبت نکنید و اجازه دهید دندانپزشک کودک، موقعیت را اداره کند. به کار بردن یک جمله نا به جا از سوی شما، مخصوصا اگر با لحنی مضطرب و نگران ادا شود، ممکن است منجر به از دست رفتن همکاری کودک گردد.

با دندانپزشک کودک خود صحبت کنید

بهتر است قبل از قرار ملاقات، در مورد ترس و اضطراب او، با دندانپزشک کودک خود صحبت کنید. در صورتی که فرزندتان در گذشته تجربه یک جلسه دندانپزشکی نا خوشایند و توام با گریه و عدم همکاری مناسب داشته است، این موضوع را با دندانپزشک کودک در میان بگذارید. اطلاع دندانپزشک اطفال از این موضوع موجب می شود که او تمهیدات لازم را در این زمینه پیش بینی کرده و زمان بیشتری را برای حل این مشکل اختصاص دهد.

به کار بردن به این نکات تا حد زیادی  اضطراب فرزند شما در طی ملاقات های دندانپزشکی  را کاسته و آمادگی کافی برای انجام درمان های دندانپزشکی کودکان را کسب خواهد کرد.